Lecznicze właściwości miodu są na ogół znane. Powszechnie wiadomo, że spożywanie miodu pomaga w leczeniu chorób serca. Łatwo przyswajalne cukry proste zawarte w miodzie szybko odżywiają mięsień sercowy, dają energię wszystkim innym mięśniom. Miód ponadto obniża ciśnienie krwi i polepsza sen. Pod jego wpływem rozszerzają się naczynia wieńcowe, co poprawia ukrwienie mięśnia sercowego. Znane jest dobroczynne działanie miodu w chorobach układu oddechowego. Jego napotne, przeciwbakteryjne i przeciwzapalne działanie czyni z niego znakomity lek profilaktyczny. Skutecznie usuwa chrypkę kaszel i ból gardła, a także pomaga w ostrych i przewlekłych stanach zapalnych nosa, gardła, migdałków, zatok, krtani i tchawicy. Wykazuje także właściwości antyalergiczne, jest bardzo skuteczny w leczeniu kataru siennego. Dzięki właściwościom wykrztuśnym jest cennym lekiem pomocniczym w przypadku zapalenia płuc i oskrzeli. Stosowany u chorych wzmacnia ogólną odporność organizmu.
Miód normuje działanie żołądka i jelit. Jest
środkiem lekko przeczyszczającym. Przyśpiesza gojenie wrzodów żołądka i
dwunastnicy, zmniejsza stopniowo bóle związane z tymi schorzeniami. W
zakażeniach bakteryjnych i wirusowych u dzieci skraca czas trwania biegunek,
przeciwdziała odwodnieniu organizmu.
Działa dobroczynnie na wątrobę w jej schorzeniach
i schorzeniach woreczka żółciowego, w wypadach zatrucia lekami lub alkoholem.
Skutecznie wspomaga leczenie zapalenia nerek i pęcherza moczowego.
Przeciwzapalne i znieczulające działanie miodu wykorzystywane jest w leczeniu
trudno gojących się ran, oparzeń itp.
Miód
nektarowo-spadziowy
Wykazuje działanie przeciwzapalne, antyseptyczne,
wykrztuśne, ma dużą aktywność antybiotyczną - zwany jest miodowym
antybiotykiem. Podawany jest w chorobach stawów, skóry oraz układu nerwowego.
Ponadto wykazuje działanie moczo- i żółciopędne, dezynfekujące. Stosuje się go
w leczeniu górnych dróg oddechowych, dróg żółciowych.
Miód
nektarowy-lipowy
Ma silny i wyrazisty smak i zapach. Jest aromatyczny
i smaczny. Stosuje się go w przeziębieniach jako środek napotny,
przeciwgorączkowy, wykrztuśny, obniżający ciśnienie krwi, uspokajający i
przeciwskurczowy. Stosuje się go również w schorzeniach dróg moczowych,
reumatycznych i nerwicach. Również wykazuje silne działanie antybiotyczne.
Obniża ciśnienie krwi.
Miód
nektarowy-rzepakowy
Bardzo jasny i szybko krystalizujący się miód.
Znajduje zastosowanie przy miażdżycy, chorobach wątroby i dróg żółciowych oraz
w stanach zapalnych dróg oddechowych. Jego działanie antybiotyczne jest słabe.
Polecany dla osób cierpiących na choroby serca. Serce to mięsień pracujący bez
przerwy, a najlepszą odżywką dla mięśni jest glukoza, którą właśnie zawiera
miód rzepakowy. Jest łatwo przyswajalny przez wątrobę, a tym saym zwiększa jej
możliwości detoksykacyjne.
Co warto jeszcze wiedzieć o miodzie?
Jest bardzo łatwo przyswajalny przez organizm.
Wchłania się bezpośrednio do krwi i trwa poniżej dwóch godzin. Bardzo ważnym
składnikiem miodu są różne enzymy. Ze względu na nie nie należy podgrzewać
miody powyżej 40st.C. ponieważ wyższe temperatury powodują rozkład enzymów i
innych składników organicznych, czyniąc miód tylko mieszaniną cukrów.
Przydatność do spożycia ustalono na 3 lata.
W warunkach domowych miód może być przechowywany
w temperaturze 4-20st.C, w zacienionym miejscu. Temperatura ma wpływ na proces
krystalizacji. Każdy miód musi w końcu ulec krystalizacji. Proces ten nie
zmienia jego właściwości i wartości odżywczo-leczniczych tylko konsystencję.
Krystalizując się miód jaśnieje. Miód skrystalizowany można doprowadzić z
powrotem do płynności bez utraty jego właściwości wolno podgrzewając go do temp
ok. 40st. W warunkach domowych wystarczy położyć słoik niedaleko kaloryfera.
Jak spożywać miód?
Najlepiej rano, na czczo i wieczorem,
rozpuszczając wcześniej w małej ilości letniej wody.
Dawkowanie: Dzieci do 16lat 10-40g, dorośli
40-60g dziennie jednorazowo lub w dwóch dawkach.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz